Δοξία

Γιατί τα μαύρα να φορείς;
Εξέρτς εγώ ’κι θέλω!
Νέοι και γέρ’ τερούνε σε
κι εγώ πολλά ζηλεύω

Δοξία μ’, Ευδοξία μ’,
πού είναι τα μοζία;
-Και σον παρχάρ’ απάν’ καικά
πάγ’νε σα Λιβαδία

Καλύτερα, τσούνας κουτάβ’,
αγγέλτς για ν’ αραεύω
παρὰ σ’ εσά τα ψεύτικα
τα λόγια να πιστεύω

Δοξία μ’, Ευδοξία μ’,
πού είναι τα μοζία;
-Και σον παρχάρ’ απάν’ καικά
πάγ’νε σα Λιβαδία
-Κρίμαν σ’ εσέν, Δοξία,
πώς εχάσες τα μοζία;