
Στιχουργοί: Γιώργος Τσακαλίδης
Συνθέτες: Γιώργος Τσακαλίδης
Έτον έναν παλληκάρ’, η καρδία τ’ κεχριπάρ’ Όλ’ εγάπαναν ατον, τον γιοσμάν το Λάζαρον Έτονε ας σο Τσ̌αλί¹, τη μανίτσαν ατ’ ν’ αηλί! Είχεν τύχην άχαρον άμοιρον ο Λάζαρον Έφυεν αποβραδής, ελάλ’νεν ατον εθαρρείς Και σο χάραμαν απάν’ έρθεν μαύρον το χαπάρ’ Σο ξημέρωμαν απάν’ τα καμπάνας εντώκαν Κι όλ’ ερρούξαν κι ορωτούν «τα καμπάνας γιατί κρού’ν;» Κι όντες έμαθαν ατείν’ έφυεν ας ση ζωήν Όλ’ πα έκλαψαν ατον, τον γιοσμάν το Λάζαρον Αχ! Η μάνα σ’ και -ν- ο κύρ’ -τ- σ’, τ’ αδέλφι͜α σ’ κι οι συγγενείς Είν’ απαρηγόρητοι λέγ’νε ατείν’ «Θεέ μ’, γιατί;»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αποβραδής | απ’ το βράδυ, κατά το βράδυ, βραδιάτικα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| γιοσμάν | κομψό, λεβέντη, λεβέντικο | yosma | |
| εθαρρείς | θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ελάλ’νεν | έβγαζε λαλιά, καλούσε, αποκαλούσε, προσκαλούσε, οδηγούσε | ||
| εντώκαν | χτύπησαν | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| καμπάνας | (ον.πληθ., τα) καμπάνες | ||
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| κύρ’ | πατέρα | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όντες | όταν | ||
| ορωτούν | ρωτάνε | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αποβραδής | απ’ το βράδυ, κατά το βράδυ, βραδιάτικα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| γιοσμάν | κομψό, λεβέντη, λεβέντικο | yosma | |
| εθαρρείς | θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ελάλ’νεν | έβγαζε λαλιά, καλούσε, αποκαλούσε, προσκαλούσε, οδηγούσε | ||
| εντώκαν | χτύπησαν | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| καμπάνας | (ον.πληθ., τα) καμπάνες | ||
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| κύρ’ | πατέρα | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όντες | όταν | ||
| ορωτούν | ρωτάνε | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |

¹ (ή Τσαλή Τσιφλίκ) Παλιά ονομασία του χωριού Αργυρούπολη Δράμας
