Λουλούδ’ είσαι, πουλόπο μ’

Λουλούδ’ είσαι, πουλόπο μ’,
απέσ’ σ’ οσπιτόπο μ’
Η γλάστρα σ’ έντονε
τ’ εμόν το καρδόπον

Ας σην ευωδία σ’
κι ας σην μυρωδία σ’
Όλα̤ παρλαεύ’νε
ας σην εμορφία σ’

Άμον τα τσιτσέκα̤,
πουλί μ’, ντο σκουντουλίζ’νε
Όλα̤ τ’ εσά έμορφα
χαράν σην ψ̌η μ’ χαρίζ’νε

Ας σην ευωδία σ’
κι ας σην μυρωδία σ’
Όλα̤ παρλαεύ’νε
ας σην εμορφία σ’

Λουλούδ’ είσαι, πουλόπο μ’,
απέσ’ σο παχτσ̌όπο μ’
Ελέπ’ σε και χάρεται
τ’ εμόν το καρδόπον

Ας σην ευωδία σ’
κι ας σην μυρωδία σ’
Όλα̤ παρλαεύ’νε
ας σην εμορφία σ’