Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’ [Έι! πουλί μ’, πουλί μ’] να ’ίνεται ρομάνα [Έλα, έλα λέγω σε] και κυνηγός θα ’ίνουμαι [Έι! πουλί μ’, πουλί μ’] και για τ’ ατέν σ’ ορμάνια [Έλα, έλα λέγω σε] [Έι!] Και για τ’ ατέν θα ’ίνουμαι [Έι! πουλί μ’, ξαν αρνί μ’] και κυνηγός σ’ ορμάνια [Φύγον κι έλα, πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’, μετ’ εμέν] Ορμάνια μ’, τα πουλόπα σου [Έι! πουλί μ’, πουλί μ’] άλλο μη κελαηδούνε [Έλα, έλα λέγω σε] Ας κλαίγ’νε εμέναν τον καρίπ’ [Έι! πουλί μ’, πουλί μ’] τα δέντρα όντες ανθούνε [Έλα, έλα λέγω σε] [Έι!] Ας κλαίγ’νε εμέναν τον καρίπ’ [Έι! πουλί μ’, ξαν αρνί μ’] τα δέντρα όντες ανθούνε [Φύγον κι έλα, πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’, μετ’ εμέν]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατέν | αυτήν | ||
| επήεν | πήγε | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| ρομάνα | παρχαρομάνα, γυναίκα επιφορτισμένη με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| φύγον | (προστ.) φύγε | ||
| ψ̌ήκα | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατέν | αυτήν | ||
| επήεν | πήγε | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| ρομάνα | παρχαρομάνα, γυναίκα επιφορτισμένη με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| φύγον | (προστ.) φύγε | ||
| ψ̌ήκα | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 