
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ρακίν εμέν μη δί’τε με, εγώ όντες πίνω κλαίω [Ντό να ’ίνουμαι;/Βάι ν’ αηλί εμέν!] Εγώ όντες τραγωδώ πονώ και μοιρολόγια λέω [Ντό να ’ίνουμαι;/Βάι ν’ αηλί εμέν!] Θα ’κχ̌ύνω δά̤κρυ͜α θλιβερά τα φύλλα να μαραίν’νταν [Ντό να ’ίνουμαι;/Βάι ν’ αηλί εμέν!] Και τα κλαδία τη δεντρού κι εκείνα να ξεραίν’νταν [Ντό να ’ίνουμαι;/Βάι ν’ αηλί εμέν!] Θεέ μ’, άλλο μη βρέ͜εις εσύ, θα σ̌κίουν τα λιθάρι͜α [Ντό να ’ίνουμαι;/Βάι ν’ αηλί εμέν!] Τ’ εμά τα δά̤κρυ͜α μοναχόν κανείνταν τα χορτάρι͜α [Ντό να ’ίνουμαι;/Βάι ν’ αηλί εμέν!] Τα τερτόπα μ’ αν λέγ’ ατα τα καρδίας μαραίνω [Ντό να ’ίνουμαι;/Βάι ν’ αηλί εμέν!] Αποχλοΐζω τα ραχ̌ι͜ά και τα δεντρά ξεραίνω [Ντό να ’ίνουμαι;/Βάι ν’ αηλί εμέν!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αποχλοΐζω | κάνω κάτι να χάσει την χλόη του, χάνω τη χλόη μτφ. ξεθωριάζω, χάνω το χρώμα μου | ||
| ατα | αυτά | ||
| βρέ͜εις | βρέχεις | ||
| δεντρού | δέντρου | ||
| δί’τε | δίνετε | ||
| εμά | δικά μου | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κανείνταν | είναι αρκετά, επαρκούν για κτ | ἱκανόω | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| ’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| λιθάρι͜α | λιθάρια, πέτρες | ||
| μαραίν’νταν | μαραίνονται | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξεραίν’νταν | ξεραίνονται | ||
| όντες | όταν | ||
| ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σ̌κίουν | σκίζονται | ||
| τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τραγωδώ | τραγουδάω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αποχλοΐζω | κάνω κάτι να χάσει την χλόη του, χάνω τη χλόη μτφ. ξεθωριάζω, χάνω το χρώμα μου | ||
| ατα | αυτά | ||
| βρέ͜εις | βρέχεις | ||
| δεντρού | δέντρου | ||
| δί’τε | δίνετε | ||
| εμά | δικά μου | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κανείνταν | είναι αρκετά, επαρκούν για κτ | ἱκανόω | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| ’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| λιθάρι͜α | λιθάρια, πέτρες | ||
| μαραίν’νταν | μαραίνονται | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξεραίν’νταν | ξεραίνονται | ||
| όντες | όταν | ||
| ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σ̌κίουν | σκίζονται | ||
| τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τραγωδώ | τραγουδάω |

