Κράτ’ με το χέρι μ’

Κάθαν ημέραν έρχεσαι
παράπονα ευτάς με
Ντο έχω απέσ’ σο καρδόπο μ’
με δάκρυα ρωτάς με

Κράτ’ με¹ το χ̌έρι μ’, κράτ’ με,
για τ’ εσέν μόνον ζω
Τα νύχτας σο κρεβάτι μ’
εσέναν ψαλαφώ

Κράτ’ με¹ το χ̌έρι μ’, κράτ’ με,
εσέναν αγαπώ
Εσύ τ’ εμόν το άστρον
ντο έν’² σον ουρανόν

Όντες σα στράτας πορπατώ,
λαγγεύ’ς, γριβώντς απάν’ ι-μ’
Φοάσαι γιάμ’ θ’ αφήνω σε
και χάσαι ας σο γιάνι μ’

Κράτ’ με¹ το χ̌έρι μ’, κράτ’ με,
για τ’ εσέν μόνον ζω
Τα νύχτας σο κρεβάτι μ’
εσέναν ψαλαφώ

Κράτ’ με¹ το χ̌έρι μ’, κράτ’ με,
εσέναν αγαπώ
Εσύ τ’ εμόν το άστρον
ντο έν’² σον ουρανόν

Κράτ’ με¹ το χ̌έρι μ’, κράτ’ με,
για τ’ εσέν μόνον ζω
Τα νύχτας σο κρεβάτι μ’
εσέναν ψαλαφώ

Κράτ’ με¹ το χ̌έρι μ’, κράτ’ με,
εσέναν αγαπώ
Εσύ τ’ εμόν το άστρον
ντο έν’² σον ουρανόν