Στιχουργοί: Γεώργιος Πηλιανίδης
Συνθέτες: Νίκος Σαββίδης
Μάνα, η εγκάλι͜α σ’ θάλασσα, έμορφον η καρδία σ’ Μάνα, εσύ την Σουμελάν ομοι͜άεις την Παναΐαν Μανίτσα μ’, έν’ κεπίν η ψ̌η σ’ γομάτον ευωδίας Πολλά ’κι θέλτς και τη ζωή σ’ να δί’ς για τα παιδία σ’ Μάνα, η εγάπη σ’ έν’ τρανόν θάμαν σ’ αούτ’ τον κόσμον Μάνα, η εγκάλι͜α σ’ γιατρικόν, λαρών’ τη ψ̌ης τον πόνον Μανίτσα μ’, έν’ κεπίν η ψ̌η σ’ γομάτον ευωδίας Πολλά ’κι θέλτς και τη ζωή σ’ να δί’ς για τα παιδία σ’ Μανίτσα μ’, έν’ κεπίν η ψ̌η σ’ γομάτον ευωδίας Πολλά ’κι θέλτς και τη ζωή σ’ να δί’ς για τα παιδία σ’ Μάνα, αχ! μάνα...
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| γομάτον | γεμάτο/η | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευωδίας | ευωδίες | ||
| θάμαν | θαύμα | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| κεπίν | κήπος | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
| ομοι͜άεις | ομοιάζεις, μοιάζεις | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ης | ψυχής |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| γομάτον | γεμάτο/η | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευωδίας | ευωδίες | ||
| θάμαν | θαύμα | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| κεπίν | κήπος | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
| ομοι͜άεις | ομοιάζεις, μοιάζεις | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ης | ψυχής |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 