Χαράν γομώντς

Εγώ τιδέν ’κι ψαλαφώ
από καν’νάν καμίαν
Μόνο απ’ εσένα θέλω, ψ̌η μ’,
τ’ ομμάτι͜α σ’ τα πλουμία

Χαράν γομώντς σο καρδόπο μ’
όντες εμέν τερούνε
Ατά τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα
γλυκά μαχ̌αίρι͜α κρού’νε

Ατά να έχω ση ζωή μ’,
εμέν, πουλί μ’, κανείνταν
και τα μουράτι͜α μ’ για τ’ εσέν
αληθινά να ’ίν’νταν

Χαράν γομώντς σο καρδόπο μ’
όντες εμέν τερούνε
Ατά τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα
γλυκά μαχ̌αίρι͜α κρού’νε

Κι ολόερα μ’ όντες πετάς,
σεβντάς μικρόν πουλόπο μ’
κάθαν ημέραν εορτήν
θα έχω απέσ’ σο ψ̌όπο μ’

Χαράν γομώντς σο καρδόπο μ’
όντες εμέν τερούνε
Ατά τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα
γλυκά μαχ̌αίρι͜α κρού’νε