Στιχουργοί: Ελευθέριος Τακματζίδης
Συνθέτες: Νίκος Σαββίδης
Άμον το έρημον πουλίν ντο κελαηδεί σα ραχ̌ι͜ά πετάς σ’ ορμάνια τα ψηλά, ξάι ’κι κονεύ’ς σα κάσ̌ι͜α Παρχαροτσ̌ίτσ̌εκον π’ ανθίζ’ σ’ άνοιξης τον αέραν Τσουπώντς τα φύλλα όντες νυχτών’ και ξαν ανθί͜εις ημέραν Αγρέλαφον χαλκέντερον, περήφανον η ιδέα σ’ Σουμά σα κρύα τα νερά χτισμένον η φωλέα σ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγρέλαφον | το άγριο ελάφι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθί͜εις | ανθίζεις | ||
| ιδέα | μορφή, όψη, θωριά | ||
| κάσ̌ι͜α | απότομοι βράχοι, γκρεμοί | kaş | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κονεύ’ς | εγκαθίστασαι, φωλιάζεις, προσγειώνεσαι | konmak | |
| νυχτών’ | νυχτώνει | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παρχαροτσ̌ίτσ̌εκον | λουλούδι του παρχαριού | παρχάριν + çiçek | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σουμά | κοντά | ||
| τσουπώντς | κλείνεις | ||
| φωλέα | φωλιά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγρέλαφον | το άγριο ελάφι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθί͜εις | ανθίζεις | ||
| ιδέα | μορφή, όψη, θωριά | ||
| κάσ̌ι͜α | απότομοι βράχοι, γκρεμοί | kaş | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κονεύ’ς | εγκαθίστασαι, φωλιάζεις, προσγειώνεσαι | konmak | |
| νυχτών’ | νυχτώνει | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παρχαροτσ̌ίτσ̌εκον | λουλούδι του παρχαριού | παρχάριν + çiçek | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σουμά | κοντά | ||
| τσουπώντς | κλείνεις | ||
| φωλέα | φωλιά |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 