Θα σπίγγω, σπίγγω

Θα σπίγγω, σπίγγω και κόφτω,
τρυγόνα μ’, την ανάσα σ’
Να δίγω φίλεμαν ζωής
απέσ’ σα ψ̌ήα τ’ άσπρα σ’

Έι! Θερίον έν’ το σεβνταλούκ’,
εποίκες ατο ψύλλον
Τρυγόνα μ’, ας σο τέρεμαν
εψόφεσεν ο σ̌κύλον

Θα σπίγγω, σπίγγω, εθαρρώ,
πουλί μ’, εσέν θα γλύνω
Δύο χρόνι͜α ’κ’ εφέκες με
το σπαρέλι σ’ να λύνω

Έι! Θερίον έν’ το σεβνταλούκ’,
εποίκες ατο ψύλλον
Τρυγόνα μ’, ας σο τέρεμαν
εψόφεσεν ο σ̌κύλον

Θα σπίγγω, σπίγγω και κόφτω
τη καρδι͜άς ι-σ’ τον χτύπον
Κανείς σον κόσμον ’κ’ εποίκεν
άμον εμέν αΐκον

Έι! Θερίον έν’ το σεβνταλούκ’,
εποίκες ατο ψύλλον
Τρυγόνα μ’, ας σο τέρεμαν
εψόφεσεν ο σ̌κύλον

Θα σπίγγω, σπίγγω, εθαρρώ
την καρδι͜ά σ’ θα τσουμίζω
Το στύπον και πικρόν αίμα σ’,
πουλί μ’, θα κατενίζω

Έι! Θερίον έν’ το σεβνταλούκ’,
εποίκες ατο ψύλλον
Τρυγόνα μ’, ας σο τέρεμαν
εψόφεσεν ο σ̌κύλον