Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σύρον απάν’ ι-σ’ το παλτόν, [ασ’χώρετον] αρνί μ’, μη παίρ’ -τ- σε ο κρύον [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Ελέπω τα δουλείας ι-σ’ [ασ’χώρετον] και ’ίνουμαι θερίον [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Ν’ αηλί εμέν ντο έπαθα [ασ’χώρετον] κι άλλα πρέπ’ να παθάνω [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Το ταπιάτ’ν ατ’ς εμπροστά [ασ’χώρετον] Έπρεπε να μαθάνω [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμπροστά | μπροστά, πρωτύτερα | ||
| θερίον | θηρίο | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| μαθάνω | μαθαίνω | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| παθάνω | παθαίνω | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
| ταπιάτ’ν | συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου | tabiat/ṭabīʿat | |
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμπροστά | μπροστά, πρωτύτερα | ||
| θερίον | θηρίο | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| μαθάνω | μαθαίνω | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| παθάνω | παθαίνω | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
| ταπιάτ’ν | συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου | tabiat/ṭabīʿat | |
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 