
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Χ̌έρας νυφόπον έμορφον, η τσάμι͜α σ’ έναν πήχην Χ̌ίλια φοράς θα βλαστημώ, μάνα, τ’ εμόν την τύχην Απάν’ σην πόρταν έστεκεν και έπλεκεν αντέλαν Έκαψεν το καρδόπο μου τη σ̌κύλ’ η θεγατέρα Ψηλά είν’ τα παράθυρα σ’, η λάμπα απέσ’ φωτάζει Σον κόσμον πολλοί έμορφοι εσέν κανείς ’κι ομοι͜άζει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αντέλαν | δαντέλα | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφοι | όμορφοι/ες | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| θεγατέρα | θυγατέρα, κόρη | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| νυφόπον | νυφούλα | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| τσάμι͜α | πλεξούδα | ||
| φοράς | φορές | ||
| φωτάζει | φωτίζει, λάμπει | ||
| χ̌έρας | χήρας |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αντέλαν | δαντέλα | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφοι | όμορφοι/ες | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| θεγατέρα | θυγατέρα, κόρη | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| νυφόπον | νυφούλα | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| τσάμι͜α | πλεξούδα | ||
| φοράς | φορές | ||
| φωτάζει | φωτίζει, λάμπει | ||
| χ̌έρας | χήρας |

