Έταιρον κι η λυγερή

Έταιρον κι η λυγερή
πάν’ όλεν τον ποταμόν
Έταιρον επέρνιξεν,
και η κόρ’ ’κ’ επόρεσεν

-Πέρνιξον με, Έταιρε,
το τσ̌αρκούλι μ’ δίγω σε
-Νιά περνήν περνίζω σε,
νιά τσ̌αρκούλιν παίρω σε 
Άλλο τάμαν τάξον με
κι εγώ εσέν περνίζω σε

-Πέρνιξον με, Έταιρε,
το βραχ̌ι͜άλι μ’ δίγω σε
-Ντό να ’φτάγω τ’ άκλερον;
τ’ άψιμον να καίει ατο
Άλλο τάμαν τάξον με
κι εγώ εσέν περνίζω σε

-Ας σην ψ̌η μ’ κι ανέτερον
τ’ άλλα όλια δίγω σε

Ας σο χ̌έρ’ επέρπαξεν
κι ατέν πέραν έσυρεν
-Αρ’ δος, κόρη, ντ’ έταξες
και ντ’ εσυνετάγαμε

-Έμπρι͜α μου λιβάδι͜α είν’,
πάω εκεί και δίγω σε
-Έρθαμε κι εξέρθαμε
κι εξεκαμπανίσταμε
Αρ’ δος, κόρη, ντ’ έταξες
και ντ’ εσυνετάγαμε

-Δέξτε͜ ατον τη σ̌κύλ’ τον γιον!
Εγώ ’δέν ’κι δίγ’ ατον!