Άστρον είσαι σην καρδία μ’

Άστρον είσαι σην καρδία μ’
και τη νύχτας το φεγγάρ’
Ήλες ντο χουλέν’ το ψ̌όπο μ’,
το μωρό μ’ το λαλαχ̌άρ’

Τα μεσόπα σ’ ν’ εγκαλά̤ζω
και το στόμα σ’ να φιλώ
Έναν ζωήν θ’ αγαπώ σε
κι έναν κι άλλο θα χρωστώ

’Κι κοιμούμαι, άγνεφος είμαι,
σ’ ομματόπα μ’ τριγυρί͜εις
Έλα λάρωσον την καρδά̤ μ’,
εσύ μόνον επορείς

Τα μεσόπα σ’ ν’ εγκαλά̤ζω
και το στόμα σ’ να φιλώ
Έναν ζωήν θ’ αγαπώ σε
κι έναν κι άλλο θα χρωστώ

Χαρίσμαν α’ την καρδία μ’
και -ν- ας παίρω εγώ τ’ εσόν
Θα κρεμάνω σε ση γούλα μ’
έναν ζωήν φυλαχτόν

Τα μεσόπα σ’ ν’ εγκαλά̤ζω
και το στόμα σ’ να φιλώ
Έναν ζωήν θ’ αγαπώ σε
κι έναν κι άλλο θα χρωστώ