
Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Γιώργος Ατματσίδης
Τη καλομάνας το μεσέλ’ κι άλλο γλυκύν έν’ ας σο μέλ’ Άμον εκείνεν π’ αγαπώ κι έναν ζωήν καρδοχτυπώ Κανείς μη λέει ατο, κανείς, όνειρον έναν η ζωή σ’ Και όνειρον αν θ’ απομέν’ κλαίει το καρδόπο σ’, κλαίει η ψ̌η σ’ Κρούει η καρδία σ’, αγαπάς και έναν όνειρον ευτάς Θα καίει την ψ̌η σ’ έναν ζωήν, φωτία έν’ και ’κι νεβζήν’ Κανείς μη λέει ατο, κανείς, όνειρον έναν η ζωή σ’ Και όνειρον αν θ’ απομέν’ κλαίει το καρδόπο σ’, κλαίει η ψ̌η σ’ Τη καλομάνας το μεσέλ’ για δείξτε με έναν που ’κι θέλ’ Τα όνειρα τ’ όποιος χάν’ κι άλλο καλλίον ν’ αποθάν’ Κανείς μη λέει ατο, κανείς, όνειρον έναν η ζωή σ’ Και όνειρον αν θ’ απομέν’ κλαίει το καρδόπο σ’, κλαίει η ψ̌η σ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εκείνεν | εκείνη | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| καλομάνας | γιαγιάς | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μέλ’ | μέλι | ||
| μεσέλ’ | διδακτική ιστορία, παραβολή, παροιμία | mesel/mes̱el | |
| νεβζήν’ | σβήνω/ει κτ | ||
| χάν’ | χάνει, παύει να έχει, διώχνει | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εκείνεν | εκείνη | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| καλομάνας | γιαγιάς | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μέλ’ | μέλι | ||
| μεσέλ’ | διδακτική ιστορία, παραβολή, παροιμία | mesel/mes̱el | |
| νεβζήν’ | σβήνω/ει κτ | ||
| χάν’ | χάνει, παύει να έχει, διώχνει | ||
| ψ̌η | ψυχή |

