Αντάρτης

Αντάρτης άμον τσ̌αναβάρ’
την πατρίδα μ’ ωρι͜άζω
Όποιος θέλ’ να παίρ’ α̤το
σκοτώνω, αχπαράζω

Το μαρτέν’ απάν’ σ’ ωμί μ’,
κρατώ κάμαν και σπαθίν
Μαθεμένος σα ποράνι͜α
άμον τσ̌αναβάρ’ σ’ ορμάνι͜α

Τ’ αντάρτη το τσ̌αΐρ’ κρεβάτ’,
λιθάρ’ το μαξιλάρ’ν ατ’
και από ’πάν’ ο ουρανόν
με τ’ άστρα το γεργάν’ ατ’

Το μαρτέν’ απάν’ σ’ ωμί μ’,
κρατώ κάμαν και σπαθίν
Μαθεμένος σα ποράνι͜α
άμον τσ̌αναβάρ’ σ’ ορμάνι͜α

Αντάρτης είμαι και ραγιάς
’κι ’ίνουμαι καμίαν
Την ψ̌η μ’ τάμαν εποίκα ’το
για την ελευθερίαν

Το μαρτέν’ απάν’ σ’ ωμί μ’,
κρατώ κάμαν και σπαθίν
Μαθεμένος σα ποράνι͜α
άμον τσ̌αναβάρ’ σ’ ορμάνι͜α