Σαντά, με τα παρχάρι͜α σ’

Τ’ ορμάνια σ’ καταπράσινα,
σ’ ορμία σ’ καταρράχτι͜α
Όντες ονοματίζω σε
ποτάμ’ τρέχ’νε τα δάκρυ͜α μ’

Είσαι του Πόντου το στολίδ’,
Σαντά, με τα παρχάρι͜α σ’
Έναν ημέραν θά ’ρχουνταν
οπίσ’ τα παλληκάρι͜α σ’

Σ’ ορμάνια σ’ επολέμεσαν
πολλοί καπεταναίοι
Την ψ̌ην ατουν εδώκαν
κι ας έσαν πολλά νέοι

Είσαι του Πόντου το στολίδ’,
Σαντά, με τα παρχάρι͜α σ’
Έναν ημέραν θά ’ρχουνταν
οπίσ’ τα παλληκάρι͜α σ’

Πολλοί έγραψαν για τ’ εμάς,
είπανε τραγωδίας
’Κ’ επόρεσαν να ελάρωναν
πονεμένα καρδίας

Είσαι του Πόντου το στολίδ’,
Σαντά, με τα παρχάρι͜α σ’
Έναν ημέραν θά ’ρχουνταν
οπίσ’ τα παλληκάρι͜α σ’