Λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα

Πουλόπο μ’, σην αυλόπορτα σ’
[Λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα μ’]
κείντανε ξερά ξύλα
[πώς κοιμάσαι μαναχ̌έσσα;/
Βάι! λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα μ’]
Και -ν- ας σην εμορφάδα σου
[Λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα]
ανθούν και φέρ’νε φύλλα
[πώς κοιμάσαι μαναχ̌έσσα;/
Βάι! λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα μ’]

Λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα
βάι! και παραπονεμέντσα
Τσ̌ίζω και πονώ σε
ντο κοιμάσαι μαναχ̌έσσα

Τέρω τη λάμπαν πώς πϊάν’
[Λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα μ’]
το παραθύρ’ φωτάζει
[πώς κοιμάσαι μαναχ̌έσσα;]
Τερώ και το μικρόν τ’ αρνί μ’
[Λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα]
μοναχόν πώς νυστάζει
[Λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα μ’/
Λεγνή μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ μαύρα]

Λεγνή μ’, πολλά λεγνέσσα
βάι! και παραπονεμέντσα
Τσ̌ίζω και πονώ σε,
πώς κοιμάσαι μαναχ̌έσσα;