.
.
Ο Πόντος ζει

Αΐκον όραμαν

Αΐκον όραμαν
fullscreen
Σ’ όραμα μ’ είδα σε -ν,
πουλί μ’, εφίλ’να σε
Σ’ όραμα μ’ είδα σε -ν- απόψ’
πουλί μ’, εφίλ’να σε

Σ’ άσπρα φορεμέντσα
έσ’νε όλον χαράν
Σ’ άσπρα φορεμέντσα
Απόψ’, πουλί μ’, επέτανες,
εγέλανες, έσ’νε όλον χαράν

Είδα, πουλί μ’, ετέρ’νες με
παραπονεμένα
Είδα τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα
ολίγον δακρωμένα
Είδα τα πόια σ’ τ’ έμορφα
τσ̌ιτσ̌έκια στολισμένα
Άμον σ̌ασ̌ιρεμένον
ετέρ’νες, ετέρ’νες

Αΐκον όραμαν, αΐκον όραμαν
Αΐκον όραμαν, αΐκον όραμαν
Αΐκον όραμαν π’ ελέπ’ καμίαν,
καμίαν, καμίαν μη μερών’
Αΐκον όραμαν π’ ελέπ’, καμίαν
καμίαν μη μερών’

Είδα εφόριζαν, εσέν εστόλιζαν
Είδα εστόλιζαν, πουλί μ’,
εσέν εφόριζαν
Νύφη καμαρωμέντσα
επέγ̆’νες εμπροστά
Νυφούλα φορεμέντσα
Σην εκκλησίαν εσέβα
να παίρω σε, ενοίγαν τ’ ομμάτι͜α μ’

Γιατί να έρχεται αέτσ’
και να εγνεφίζω;
Γιατί πάντα σα ψέματα
την χαράν να γνωρίζω;
Ό,τι να ’φτάγω χάν’ντανε
καμίαν ’κι κερδίζω
’Κ’ επόρεσα καμίαν
να χτίζω, να χτίζω

Αΐκον όραμαν, αΐκον όραμαν
Αΐκον όραμαν, αΐκον όραμαν
Αΐκον όραμαν π’ ελέπ’, καμίαν,
καμίαν, καμίαν μη μερών’
Αΐκον όραμαν π’ ελέπ’, καμίαν,
καμίαν μη μερών’
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αέτσ’έτσι
αΐκοντέτοιο/α
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
δακρωμέναδακρυσμένα
εγέλανεςγελούσες
εγνεφίζωξυπνώ
ελέπ’βλέπει/βλέπω
έμορφαόμορφα
εμπροστάμπροστά, πρωτύτερα
ενοίγανανοίχθηκαν
επέγ̆’νεςπήγαινες
επέτανεςπετούσες
επόρεσαμπόρεσα
εσέβαμπήκα
έσ’νεήσουν
ετέρ’νεςκοιτούσες
εφίλ’ναφιλούσα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμαρωμέντσακαλυμμένη με το νυφικό πέπλο
καμίανποτέ
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μερών’μερώνει, ξημερώνει
ολίγονλίγο
ομμάτι͜αμάτια
όραμανόνειρο
παίρωπαίρνω
πόιαύψη, μπόγια (ανάστημα εν γένει) boy
σ̌ασ̌ιρεμένονσαστισμένο, που τα έχει χαμένα şaşırmak
τσ̌ιτσ̌έκιαλουλούδια çiçek
φορεμέντσαφορεμένη
’φτάγω(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
χάν’ντανεχάνονται, διώχνονται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αέτσ’έτσι
αΐκοντέτοιο/α
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
δακρωμέναδακρυσμένα
εγέλανεςγελούσες
εγνεφίζωξυπνώ
ελέπ’βλέπει/βλέπω
έμορφαόμορφα
εμπροστάμπροστά, πρωτύτερα
ενοίγανανοίχθηκαν
επέγ̆’νεςπήγαινες
επέτανεςπετούσες
επόρεσαμπόρεσα
εσέβαμπήκα
έσ’νεήσουν
ετέρ’νεςκοιτούσες
εφίλ’ναφιλούσα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμαρωμέντσακαλυμμένη με το νυφικό πέπλο
καμίανποτέ
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μερών’μερώνει, ξημερώνει
ολίγονλίγο
ομμάτι͜αμάτια
όραμανόνειρο
παίρωπαίρνω
πόιαύψη, μπόγια (ανάστημα εν γένει) boy
σ̌ασ̌ιρεμένονσαστισμένο, που τα έχει χαμένα şaşırmak
τσ̌ιτσ̌έκιαλουλούδια çiçek
φορεμέντσαφορεμένη
’φτάγω(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
χάν’ντανεχάνονται, διώχνονται
Αΐκον όραμαν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost