Στιχουργοί: Ευρώπη Νικολαΐδου
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Χρύσανθε, αναχάπαρα ερήμωσες τα ψ̌ήα [ντό να ’ίνουμαι;] Ορφάνεψες τοι Πόντιους, ορμάνια και ραχ̌ία [ντό να ’ίνουμαι;] Αηδόνι μ’, τ’ εσόν ο χαμόν σα καρδι͜άς μαχ̌αιρέας [ντό να ’ίνουμαι;] Πάντα θα έν’ σ’ ομμάτι͜α μουν τ’ έμορφον η θωρέα σ’ [ντό να ’ίνουμαι;] Χρύσανθε εγληγόρεσες, εφέκες πολλά πόνον [ντό να ’ίνουμαι;] Και ποίος θα μοιρολογά την πατρίδαν τον Πόντον; [ντό να ’ίνουμαι;]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναχάπαρα | απροειδοποίητα, ξαφνικά | στερ. αν- + haber/ḫaber | |
| εγληγόρεσες | βιάστηκες | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εφέκες | άφησες | ||
| θωρέα | θωριά, όψη | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| μαχ̌αιρέας | (ον. πληθ., τα) μαχαιριές, (γεν. εν., τη) μαχαιριάς | ||
| μουν | μας | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| τοι | τους/τις | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αναχάπαρα | απροειδοποίητα, ξαφνικά | στερ. αν- + haber/ḫaber | |
| εγληγόρεσες | βιάστηκες | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εφέκες | άφησες | ||
| θωρέα | θωριά, όψη | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| μαχ̌αιρέας | (ον. πληθ., τα) μαχαιριές, (γεν. εν., τη) μαχαιριάς | ||
| μουν | μας | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| τοι | τους/τις | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 