Ευκλείδης

Ας αρχινώ και λέγω σας
ολίγα μοιρολόγια,
Ούσνα τελένω μη κλαίτεν
ντο θ’ ακούτεν τα λόγια

Σα χ̌ίλι͜α εννιακόσια
τράντ’ εφτά τη χρονίαν
Μετά τ’ αε-Χαραλαμπί’
και ημερομηνίαν
Ε! μαύρε καπιτάνε μ’!

Σα έντεκα τ’ αε-Βλασί’
Ευκλείδης εσκοτώθεν
Π’ έκ’σεν το μαύρον το χαπάρ’
τα ραχ̌ι͜ά εφορτώθεν
Ε! καπιτάνε μ’, Ευκλείδη!

Πού είσαι, μαύρε Κύρτογλη,
καπιτάνε μ’ Ευκλείδη;
Αραεύ’ σε όλιον ο κόσμον,
οι συγγενείς κι οι φίλοι
Ε! μαύρε καπιτάνε μ’!