Εσύ πουλί μ’, εσύ γιαβρί μ’

Εσύ πουλί μ’, εσύ γιαβρί μ’,
εσύ τσ̌ικάρι μ’ και ζωή μ’
Εσύ εμέν θα παλαλώντς,
σίτα̤ τερείς κι εμέν κομπώντς
και τη ζωήν τ’ εμόν γομώντς

Εσέν π’ έστειλεν ο Θεόν
εμέν, πουλί μ’, να παλαλών’
Έλλαξες όλεν τη ζωή μ’,
εσύ ελάρωσες την ψ̌η μ’

Όντες τα δα̤κρόπα σ’ τερώ
χάμαι, ματούμαι, ’κ’ επορώ
Κι όταν τα χ̌ειλόπα σ’ γελούν
όλα απέσ’ ι-μ’ τραγωδούν
και τα ποδάρι͜α ορθοποδούν

Εσέν π’ έστειλεν ο Θεόν
εμέν, πουλί μ’, να παλαλών’
Έλλαξες όλεν τη ζωή μ’,
εσύ ελάρωσες την ψ̌η μ’

Εσέν π’ έστειλεν ο Θεόν
εμέν, πουλί μ’, να παλαλών’
Έλλαξες όλεν τη ζωή μ’,
εσύ ελάρωσες την ψ̌η μ’