Ση χωρί’ το θάμαν

Ση χωρί’ το θάμαν,
ούλ’ μαζί, εντάμαν
Πανοΰρ’ τρανόν
για τ’ εμάς ατό
Πανοΰρ’ τρανόν έν’, πουλί μ’,
για τ’ εμάς ατό

Σούκ’ κι εσύ, Παρέσσα,
τσούνα παχ̌εμέντσα!
Ντ’ εθέλ’νες τον Λεωνίκαν
αφού ’κ’ είχ̌ες προίκα;
Ντό εθέλ’νες τον Λεωνίκαν
αφού ’κ’ είχ̌ες προίκαν;

Σούζη μαυροφόρα,
που επέμ’νες χ̌ι͜όρα!
Μετ’ ατά τα κάλλια σ’
ρούζω σην εγκάλια σ’!
Μετ’ ατά τα κάλλια σ’, Σούζη,
έπαρ’ με σ’ εγκάλια σ’!

Σάββα, τη γαρή σ’
σ’κώσον, μη τερείς
Η Πατούλα η μάνα σ’
να τερεί εσάς
Η Πατούλα η μάνα σ’, πουλί μ’,
να τερεί εσάς

Όλα τα κορίτσ̌ι͜α
τη χωρί’ αδά
Μα η Ευμορφία
έν’ τ’ εμόν σεβντά!
Μα η Ευμορφία, τσούνα,
έν’ τ’ εμόν σεβντά!

«Ευμορφία» λέω
κι όλη μέρα κλαίγω
Μα εσύ κομπώντς με
και δά̤κρυ͜α γομώντς με
Μα εσύ κομπώντς με, πουλί μ’,
και δά̤κρυ͜α γομώντς με

Τα πιπιλομμάτι͜α σ’
κι ατά τα γινάτι͜α σ’
Έκαψαν το ψ̌όπο μ’,
τσούνας κουταβόπον!
Έκαψαν το ψ̌όπο μ’, πουλί μ’,
τσούνας κουταβόπον!