Έφυγες για παντοτινά

Μάνα μ’, άμον τα πουλόπα
έφυγες σ’ άλλα μέρη,
που πάνε και ξαν κλώσκουνταν
απέσ’ σο καλοκαίρι

Εσύ, μάνα μ’, που έφυγες
’κι κλώσ̌κεσαι καμίαν
Έφυγες για παντοτινά,
’χάθες χωρίς αιτίαν

Μαυροφορούν, κλαίν’ και πονούν,
μανίτσα μ’, τα παιδία σ’
’Κ’ επορούν και να σύρ’ν’ ατο
την αποχ̌αιρετία σ’