
Στιχουργοί: Γιώργος Αρμαντινός
Συνθέτες: Γιώργος Αρμαντινός
Αγαπώ έναν περιστέρ’ γιαβρίν που οξ̌ουκέσ’ ’κ’ εβγαίν’ ας σο κλουβίν Και κρυφά από κύρ’ και αδελφόν ανταμούμες-ε όντας νυχτών’ Και τάκα-τάκα-τάκατα η καρδία μ’ κρούει Έι! ας έν’ ισ̌κιά μ’ ατέ που ελέπ’ ’κι ακούει Πίνω και ευτάω υπομονήν κι αναμένω ώσπου να βραδύν’ Αγωνίαν έχω κι ευτυχώς σο παράθυρον ελέπω φως Και τάκα-τάκα-τάκατα η καρδία μ’ κρούει Έι! ας έν’ ισ̌κιά μ’ ατέ που ελέπ’ ’κι ακούει Μεσονύχτ’ εμπαίνω σην αυλήν κλέφτικα σ̌υρίζω άμον πουλίν Αρ’ αέτσ’ κανείς ’κι παίρ’ χαπάρ’ Κατηβαίν’ και ευρήκ’ με απέσ’ σ’ αμπάρ’ Και τάκα-τάκα-τάκατα η καρδία μ’ κρούει Έι!/Και ας έν’ ισ̌κιά μ’ ατέ που ελέπ’ ’κι ακούει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανταμούμες | ανταμώνουμε | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατέ | αυτή | ||
| βραδύν’ | βραδιάζει | ||
| γιαβρίν | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμπαίνω | μπαίνω | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευρήκ’ | βρίσκω/ει | ||
| ευτάω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ισ̌κιά | σκιά | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κατηβαίν’ | κατεβαίνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| κύρ’ | πατέρα | ||
| νυχτών’ | νυχτώνει | ||
| όντας | όταν | ||
| οξ̌ουκέσ’ | έξω εκεί πέρα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| σ̌υρίζω | σφυρίζω, παίζω αυλό | σῦριγξ | |
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανταμούμες | ανταμώνουμε | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατέ | αυτή | ||
| βραδύν’ | βραδιάζει | ||
| γιαβρίν | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμπαίνω | μπαίνω | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευρήκ’ | βρίσκω/ει | ||
| ευτάω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ισ̌κιά | σκιά | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κατηβαίν’ | κατεβαίνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| κύρ’ | πατέρα | ||
| νυχτών’ | νυχτώνει | ||
| όντας | όταν | ||
| οξ̌ουκέσ’ | έξω εκεί πέρα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| σ̌υρίζω | σφυρίζω, παίζω αυλό | σῦριγξ | |
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |

