.
.
Ο αποξενωμένον

Ωχ! Αηλί εμέν

Ωχ! Αηλί εμέν
fullscreen
Ερρώστεσα ο άχαρον
και σα κρεβάτι͜α κείμαι
[ωχ! αμάν, αμάν! ωχ! αλί εμέν!]
Απέσ’ σ’ οσπίτ’ ισ̌κιάν κι εγώ
κανείς νερό ’κι δί’ με
[ωχ! αμάν, αμάν! ωχ! αλί εμέν!]

Νεότητας ’κι υπολογίζ’
σον άνθρωπον ο πόνον
[ωχ! αμάν, αμάν! ωχ! αλί εμέν!]
Ο ήλον πάει να βασιλεύ’
χάμαι απέσ’ σον χρόνον
[ωχ! αμάν, αμάν! ωχ! αλί εμέν!]

Ο Χάρον θέλ’ να παίρ’ την ψ̌η μ’
ας παίρ’ α̤’ να γλυτώνω
[ωχ! αμάν, αμάν! ωχ! αλί εμέν!]
Το χώμαν πόνι͜α σύρ’ και παίρ’
σ̌κεπάζ’ με κι ελαφρώνω
[ωχ! αμάν, αμάν! ωχ! αλί εμέν!]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
α̤’(α̤τό) αυτό, το
απέσ’μέσα
δί’δίνει
ερρώστεσααρρώστησα
ισ̌κιάνσκιά
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
οσπίτ’σπίτι hospitium<hospes
παίρ’παίρνω/ει
πόνι͜απόνοι
σ̌κεπάζ’σκεπάζω/ει
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
χάμαιχάνομαι, μτφ. πεθαίνω
ψ̌ηψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
α̤’(α̤τό) αυτό, το
απέσ’μέσα
δί’δίνει
ερρώστεσααρρώστησα
ισ̌κιάνσκιά
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
οσπίτ’σπίτι hospitium<hospes
παίρ’παίρνω/ει
πόνι͜απόνοι
σ̌κεπάζ’σκεπάζω/ει
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
χάμαιχάνομαι, μτφ. πεθαίνω
ψ̌ηψυχή
Ωχ! Αηλί εμέν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost