Τσ̌άμπασ̌ιν

Εκάεν και το Τσ̌άμπασ̌ιν
κι επέμ’ναν τα τουβάρι͜α
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
κι ερρούξαν στο γουρτάρεμαν
τ’ Ορντούς τα παλληκάρι͜α
[γιαρ, γιαρ, αμάν]

Βάι! Εκάεν κι εμανίεν
τ’ Ορντούς το παρχάρ’
Εκεί, άλλο ’δέν ’κ’ επέμ’νεν,
μανάχον σαχτάρ’

Εκάεν και το Τσ̌άμπασ̌ιν
Εκέσ’ τιδέν ’κ’ επέμ’νεν
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
Ραχ̌ι͜ά και λιβαδότοπα
άλλο χορτάρ’ ’κι φέρ’νε
[γιαρ, γιαρ, αμάν]

Βάι! Εκάεν κι εμανίεν
τ’ Ορντούς το παρχάρ’
Εκεί, άλλο ’δέν ’κ’ επέμ’νεν,
μανάχον σαχτάρ’

Τρανόν γιαγκούν σο Τσ̌άμπασ̌ιν,
σπίτι͜α ’κι θ’ απομέν’νε
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
Μικροί, τρανοί, φτωχοί, ζεγκίν’,
όλ’ κάθουνταν και κλαίγ’νε
[γιαρ, γιαρ, αμάν]

Βάι! Εκάεν κι εμανίεν
τ’ Ορντούς το παρχάρ’
Εκεί, άλλο ’δέν ’κ’ επέμ’νεν,
μανάχον σαχτάρ’

Κλαίν’ τη Θεού τα πουλόπα,
κλαίν’ τα πεγαδομμάτι͜α
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
Κλαίει το Τσ̌αμλούκ¹, το Καρακιόλ/Γαρακιόλ²,
κλαίν’ τ’ έμορφα τ’ ελάτι͜α
[γιαρ, γιαρ, αμάν]

Βάι! Εκάεν κι εμανίεν
τ’ Ορντούς το παρχάρ’
Εκεί, άλλο ’δέν ’κ’ επέμ’νεν,
μανάχον σαχτάρ’