.
.
Όλια τα «αχ» τ’ εμέτερα, εγένταν τραγωδίας

Εσύ ’σαι τ’ ουρανού κλειδίν

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εσύ ’σαι τ’ ουρανού κλειδίν
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Εσύ ’σαι τ’ ουρανού κλειδίν
τ’ αφκά τση γης η πόρτα [γιαρ]
Πότε θα έρχ̌εσαι ανοί͜εις
να ελέπομε τα Φώτα; [γιαρ]

Έκαψες το καρδόπο μο’
και καί͜εις ατο ακόμαν [γιαρ]
Έναν λόγον γλυκύν ’κ’ έκ’σα
εγώ ας σ’ εσόν το στόμαν [γιαρ]

Θεέ μ’, δος με υπομονήν,
ντο είχα ετελέθεν, [γιαρ]
Σα τέρτι͜α μ’ επερίσσεψεν,
ση σεβντάν ’κ’ εκανέθεν [γιαρ]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ανοί͜ειςανοίγεις
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
αφκάκάτω
γιαραγαπητός/ή/ό, αγάπη yâr
γλυκύνγλυκιά/ό
δοςδώσε
εκανέθενήταν αρκετό/ή, επάρκεσε για κτ ἱκανόω
έκ’σαάκουσα
ελέπομεβλέπουμε
εσόνδικός/ή/ό σου
ετελέθεν(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδόποκαρδούλα
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
τέρτι͜ακαημοί, βάσανα, στενοχώριες dert
τσητης
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ανοί͜ειςανοίγεις
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
αφκάκάτω
γιαραγαπητός/ή/ό, αγάπη yâr
γλυκύνγλυκιά/ό
δοςδώσε
εκανέθενήταν αρκετό/ή, επάρκεσε για κτ ἱκανόω
έκ’σαάκουσα
ελέπομεβλέπουμε
εσόνδικός/ή/ό σου
ετελέθεν(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδόποκαρδούλα
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
τέρτι͜ακαημοί, βάσανα, στενοχώριες dert
τσητης
Εσύ ’σαι τ’ ουρανού κλειδίν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost