Διήμερα

Διήμερα, τριήμερα
τη νύφεν παραστέκ’νε
Φορίζ’ν ατεν, στολίζ’ν ατεν
κι ατέν ’κι στεφανών’νε [νε]

Στείλ’νε σον Άδην είδησην
τον κύρ’ν ατ’ς παραγγέλ’νε
Ο κύρ’ς ατ’ς ’πέρεν είδησην
κι ελάλεσεν τον Χάρον [νε]

Έλα, Χάρε, ας παλεύομε
σο χάλκινον τ’ αλώνι σ’
Κι αν έν’ και ντο νικώ σε εγώ,
Χάρε, νασάν εμέναν! [νε]
Θα πάω κι εγώ σην χαράν
όθεν εμέν εμέντσαν [νε]
Θα πάω ελέπω την κόρη μ’
πώς παίρ’ν ατεν και πάγ’νε [νε]
Κι αν έν’ και ντο νικάς με εσύ,
Χάρε, ν’αηλί εμέναν! [νε]

Επάλεψαν, επάλεψαν
κι ο Χάρον ’κ’ ενικέθεν [νε]
Ακούσατε τι μένυσεν
ο κύρ’ς ατ’ς ας σον Άδην·
«Ας τρών’ και πίν’ν’ οι φίλοι μου
και παραστέκ’ν την κόρη μ’» [νε]