Στιχουργοί: Γιάννης Φλωρινιώτης
Συνθέτες: Γιάννης Φλωρινιώτης
Πονεμένον ψ̌ην έχω κι η καρδία μ’ πονεί Γιατί τα παιδία μ’ ’κ’ έχω κι έφαγα την ψ̌η μ’ Καν’νάς ’κι εξέρ’ πού να ευρίγουνταν Κι όπως έρχουνταν τα χρόνα̤ αρ’ αέτσ’ φύουνταν Κλαίγω και πονώ και -ν- ατά αροθυμώ Θεέ μ’, να ευρήκ’ ατα κι ας τελείται η ψ̌η τ’ εμόν Πονεμένον ψ̌ην έχω κι η καρδία μ’ πονεί Γιατί τα παιδία μ’ ’κ’ έχω κι έφαγα την ψ̌η μ’ Τα μουράτα̤ μ’ ση γην ετελέθαν ση ζωή μ’ Τάμαν ποίσον, Θεέ μ’, φέρον τα παιδία μ’ σ’ εμέν Είναν μάρσα μάναν μη αφήντς να κλαίει και να πονεί Ας ελέπω, Θεέ μ’, τα δύο παιδία μ’ κι ας τελείται η ψ̌η μ’ Καν’νάς ’κι εξέρ’ πού να ευρίγουνταν Κι όπως έρχουνταν τα χρόνα̤ αρ’ αέτσ’ φύουνταν Κλαίγω και πονώ και -ν- ατά αροθυμώ Θεέ μ’, ας ’βρήκ’ ατα κι ας τελείται η ψ̌η τ’ εμόν Πονεμένον ψ̌ην έχω κι η καρδία μ’ πονεί Γιατί τα παιδία μ’ ’κ’ έχω κι έφαγα την ψ̌η μ’ Καν’νάς ’κι εξέρ’ πού να ευρίγουνταν Κι όπως έρχουνταν τα χρόνα̤ αρ’ αέτσ’ φύουνταν Κλαίγω και πονώ και -ν- ατά αροθυμώ Θεέ μ’, να ευρήκ’ ατα κι ας τελείται η ψ̌η τ’ εμόν Πονεμένον ψ̌ην έχω κι η καρδία μ’ πονεί Γιατί τα παιδία μ’ ’κ’ έχω κι έφαγα την ψ̌η μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατα | αυτά | ||
| αφήντς | αφήνεις | ||
| ’βρήκ’ | (ευρήκ’) βρίσκει | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εξέρ’ | ξέρω/ει, γνωρίζω/ει | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ετελέθαν | (αμτβ.) τελείωσαν, εξαντλήθηκαν, μτφ. πέθαναν | ||
| ευρήκ’ | βρίσκω/ει | ||
| ευρίγουνταν | βρίσκονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάς | κανένας, καμία | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μάρσα | μαύρη, κακόμοιρη, καημένη | ||
| μουράτα̤ | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| παιδία | παιδιά | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| φέρον | (προστ.) φέρε | ||
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατα | αυτά | ||
| αφήντς | αφήνεις | ||
| ’βρήκ’ | (ευρήκ’) βρίσκει | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εξέρ’ | ξέρω/ει, γνωρίζω/ει | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ετελέθαν | (αμτβ.) τελείωσαν, εξαντλήθηκαν, μτφ. πέθαναν | ||
| ευρήκ’ | βρίσκω/ει | ||
| ευρίγουνταν | βρίσκονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάς | κανένας, καμία | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μάρσα | μαύρη, κακόμοιρη, καημένη | ||
| μουράτα̤ | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| παιδία | παιδιά | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| φέρον | (προστ.) φέρε | ||
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 