Απάν’ σο Μπέλες

Και σο Μπέλες, μάνα μ’,
σην οροσειράν
και -ν- εφέκαν το κορμόπο μ’
σο καφούλ’ καικά

Εντώκανε με τα σφαίρας
σο ψ̌όπο μ’ απέσ’
και -ν- εφέκαν το κορμόπο μ’
σ’ ορμόπον απέσ’

Και -ν- η χλαίνη μ’ εγομώθεν
όλον γαίματα
Το γιαβρόπο σ’ ντ’ εσκοτώθεν
’κ’ έτον ψέματα

Η μάνα μ’ ’κ’ εξέρ’ α̤το,
ο κύρη μ’ ’κι ζει,
ντο επέμ’νεν το κορμόπο μ’
απέσ’ σο γιαζίν

Μάνα, έλα αράεψον
εύρηκον τον τόπο μ’
και -ν- έναν κερόπον
άψον σο ταφόπο μ’

Και μανίτσα μ’, έλα
χτίσον με ταφίν
Μάζεψον τα κομματόπα μ’,
το γιαβρί σ’ ’κι ζει