Τίνος πλερώνω κρίματα

Εμέν εδώκεν ο Θεόν,
τέρτι͜α και πόνια μόνο
Ετσ̌όκεψαν τ’ ωμία μου 
ας σον σταυρόν ντο σ’κώνω

Τίνος πλερώνω κρίματα;
Τίνος πλερώνω λάθι͜α,
και σύρω ατόσα βάσανα
και του Χριστού τα πάθι͜α;

Ατσ̌ά ποίος εδώκε με
αούτο την κατάραν
κι η ψη μ’ και η καρδία μου
έναν τσίρταν ’κ’ εχάραν

Τίνος πλερώνω κρίματα;
Τίνος πλερώνω λάθι͜α,
και σύρω ατόσα βάσανα
και του Χριστού τα πάθι͜α;

Πάντα στέκω με τον φόβον
και με την ψ̌ην σο στόμαν
Θα τρώγ’νε με τα βάσανα,
άμον θέσα το λώμαν

Τίνος πλερώνω κρίματα;
Τίνος πλερώνω λάθι͜α,
και σύρω ατόσα βάσανα
και του Χριστού τα πάθι͜α;