Σύρον απάν’ ι-σ’ το παλτόν

Σύρον απάν’ ι-σ’ το παλτόν,
[βάι! το παλτόν]
αρνί μ’, μη παίρ’ -τ- σε ο κρύον
[γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
Ελέπω τα δουλείας ι-σ’
[μικρόν αρνί μ’] 
και ’ίνουμαι θερίον
[γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]

Που καλατσ̌εύ’ σε -ν- ’κι νυστάζ’,
[’κι νυστάζ’]
π’ ελέπ’ σε -ν- ’κι κοιμάται
[γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
και μετ’ εσέν που πορπατεί
[που πορπατεί]
ση χαμονήν πάει χάται
[γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]

Ανάθεμα μίαν εσέν
[μίαν εσέν]
και δεύτερον τη μάνα σ’
[γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
Ατέ πώς εμαρτύρανεν
[μικρόν αρνί μ’]
ντ’ εκοιμούμ’ σην εγκάλια σ’
[γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]