Τερώ τα δεντροκέφαλα

Τερώ τον ουρανόν γελώ,
[γιαβρί μ’, πουλί μ’]
την μαύρη γην και κλαίγω [γιαρ]
[Άμαν τα, γιαβρί μ’!]
Τερώ τα δεντροκέφαλα,
[γιαβρί μ’, πουλί μ’]
παρηγορίαν παίρω [γιαρ]
[Άμαν τα, γιαβρί μ’!]

Σον ουρανόν χρωστώ την ψ̌η μ’
[γιαβρί μ’, πουλί μ’]
σον Άδην το κορμόπο μ’ [γιαρ]
[Άμαν τα, γιαβρί μ’!]
Εσέν την τσούνα ντό χρωστώ
[γιαβρί μ’, πουλί μ’]
και τυραννί͜εις το ψ̌όπο μ’; [γιαρ]
[Άμαν τα, γιαβρί μ’!]