Σα παρχάρι͜α καλοκαίρ’

Έρθεν ο Καλομηνάς,
έι! πουλί μ’, νασάν εμάς!
Τα τσ̌ιτσ̌εκόπα ανθούνε
και τ’ αηδόνι͜α κελαηδούνε

Σα παρχάρι͜α καλοκαίρ’
θα κρατώ σε -ν- ας σο χ̌έρ’
Αφκά, πουλί μ’, ’ς σα ελάτι͜α,
μακρά ας ση κοσμί’ τ’ ομμάτι͜α

Έρθεν ο Κερασινόν,
έι! νασάν την ψ̌ην τ’ εμόν!
Τα χ̌είλι͜α σ’ άμον κεράσ̌ι͜α
θα δακώ γιαβάς̌-γιαβάσ̌ι͜α

Σα παρχάρι͜α καλοκαίρ’
θα κρατώ σε -ν- ας σο χ̌έρ’
Αφκά, πουλί μ’, ’ς σα ελάτι͜α,
μακρά ας ση κοσμί’ τ’ ομμάτι͜α