Τη ψ̌ης ι-μ’ η ψ̌η

Πουλόπο μ’, εσέν αναμέν’
[Ε ρίζα μ’! Ε πουλί μ’!]
τ’ εγάπης η φωλέα
[Έλα -ν- έλα]
Τονιατεμένον έχ’ ατο
[Ε ρίζα μ’! Ε πουλί μ’!]
απέσ’ σην ψ̌η μ’ βαθέα
[Έλα -ν- έλα/Τη ψ̌ης ι-μ’, η ψ̌η]

Καμίαν ας σο νου μ’ ’κ’ εβγαίντς,
[Ε ρίζα μ’! Ε πουλί μ’!]
εγάπη σ’ κάτ’ αγνόν έν’!
[Έλα -ν- έλα]
Κλαίω, ματούμαι για τ’ εσέν,
[Ε ρίζα μ’! Ε πουλί μ’!]
ο πόνος ι-μ’ τρανόν έν’
[Έλα -ν- έλα/Τη ψ̌ης ι-μ’, η ψ̌η]