
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εκάεν και το Τσ̌άμπασ̌ι, επέμ’ναν τα τουβάρι͜α [γιαρ, γιαρ, αμάν/ωφ, ωφ, αμάν] [και -ν] ερρούξαν σο γουρτάρεμαν τ’ Ορτούς τα παλληκάρι͜α [γιαρ, γιαρ, αμάν] Αρ’ εκάεν κι εμανίεν όλεν το παρχάρ’ [και -ν-] Εκέσ’ τιδέν ’κ’ επέμ’νεν, μανάχον σαχτάρ’ Τρανόν γιαγκούν σο Τσ̌άμπασ̌ι, σπίτι͜α ’κι θ’ απομέν’νε [γιαρ, γιαρ, αμάν/ωφ, ωφ, αμάν] Τρανοί, μικροί, φτωχοί, ζεγκίν’, ούλ’ κάθουνταν και κλαίγ’νε [γιαρ, γιαρ, αμάν] Αρ’ εκάεν κι εμανίεν τ’ Ορτούς το παρχάρ’ [και -ν-] Εκέσ’ τιδέν ’κ’ επέμ’νεν, μανάχον σαχτάρ’ Αρ’ εκάεν κι εμανίεν όλεν το παρχάρ’ [και -ν-] εκέσ’ τιδέν ’κ’ επέμ’νεν, μανάχον σαχτάρ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απομέν’νε | απομένουν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γιαγκούν | φωτιά | yangın | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γουρτάρεμαν | σώσιμο, διάσωση | kurtarma | |
| εκάεν | κάηκε | ||
| εκέσ’ | εκεί | ||
| εμανίεν | μαύρισε/μουντζουρώθηκε από την καπνιά, καταστράφηκε, κατακάηκε μέχρι καπνιάς | ||
| επέμ’ναν | απόμειναν | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ζεγκίν’ | πλούσιοι | zengin/sengīn | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθουνταν | κάθονται | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| μανάχον | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ούλ’ | όλοι | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| σαχτάρ’ | στάχτη | στάχτη<στάζω | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουβάρι͜α | τοίχοι | duvar/dīvār |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απομέν’νε | απομένουν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γιαγκούν | φωτιά | yangın | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γουρτάρεμαν | σώσιμο, διάσωση | kurtarma | |
| εκάεν | κάηκε | ||
| εκέσ’ | εκεί | ||
| εμανίεν | μαύρισε/μουντζουρώθηκε από την καπνιά, καταστράφηκε, κατακάηκε μέχρι καπνιάς | ||
| επέμ’ναν | απόμειναν | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ζεγκίν’ | πλούσιοι | zengin/sengīn | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθουνταν | κάθονται | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| μανάχον | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ούλ’ | όλοι | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| σαχτάρ’ | στάχτη | στάχτη<στάζω | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουβάρι͜α | τοίχοι | duvar/dīvār |

