Ειρήνη

Όλ’ αναμέν’νε τοι τρανούς,
Χριστέ μ’ και Παναΐα μ’,
σον κόσμον να εδίν’νανε
ειρήνην και φιλίαν

Νουνίστεν ντό θα ’φτάτεν
ειρήνη αν θα χάται
Όλεν ο κόσμος θα μαυρύν’,
εσείς ντό θα ’γροικάτεν;

Ας σα δά̤κρυ͜α τα αίματα
ποτάμι͜α εγομώθαν
Η θάλασσα ’κι παίρ’ α̤τα,
ανθρώπ’ επαλαλώθαν

Νουνίστεν ντό θα ’φτάτεν
ειρήνη αν θα χάται
Όλεν ο κόσμος θα μαυρύν’,
εσείς ντό θα ’γροικάτεν;

Ας έτον να μη έλεπα
πολέμ’τα και κακίας
Άλλο μανάδες μ’ έκλαιγαν
(με) μαύρα μοιρολοΐας

Νουνίστεν ντό θα ’φτάτεν
ειρήνη αν θα χάται
Όλεν ο κόσμος θα μαυρύν’,
εσείς ντό θα ’γροικάτεν;