Στιχουργοί: Χρήστος Αντωνιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Την πατρίδα μ’ έκαψαν, έκλαψα κι επόνεσα! Λύουμαι κι αροθυμώ [Όι, όι! Όι, όι!] Ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ! Μίαν κι άλλο ση ζωή μ’, σο πεγάδι μ’ σην αυλή μ’ νερόπον ας έπινα [Όι, όι! Όι, όι!] και τ’ ομμάτι͜α μ’ έπλυνα Τα ταφία μ’ έχασα, ντ’ έθαψα ’κ’ ενέσπαλα! Τ’ εμετέρτς αναστορώ [Όι, όι! Όι, όι!] και σο ψ̌όπο μ’ κουβαλώ! Μίαν κι άλλο ση ζωή μ’, σο πεγάδι μ’ σην αυλή μ’ νερόπον ας έπινα [Όι, όι! Όι, όι!] και τ’ ομμάτι͜α μ’ έπλυνα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
| εμετέρτς | ημέτερους, δικούς μου (ανθρώπους) | ἡμέτερος | |
| ενέσπαλα | ξέχασα | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λύουμαι | λιώνω | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| μίαν κι άλλο | άλλη μια φορά | ||
| νερόπον | νεράκι | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πεγάδι | βρύση | ||
| ταφία | τάφοι, το νεκροταφείο | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
| εμετέρτς | ημέτερους, δικούς μου (ανθρώπους) | ἡμέτερος | |
| ενέσπαλα | ξέχασα | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λύουμαι | λιώνω | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| μίαν κι άλλο | άλλη μια φορά | ||
| νερόπον | νεράκι | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πεγάδι | βρύση | ||
| ταφία | τάφοι, το νεκροταφείο | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 