Θεία, τ’ εσόν το κορτσόπον

Θεία, τ’ εσόν το κορτσόπον
άσπρον, άσπρον τσ̌ιτσ̌εκόπον
Ευτάει πως ’κ’ εγνωρίζ’ με,
θεία, πολλά τυρα̤ννίζ’ με
Θεία, πολλά τυρα̤ννίζ’ με,
κι εγκαλά̤σ̌κεται, φιλεί με
Θεία, πολλά τυρα̤ννίζ’ με,
κι εγκαλά̤σ̌κεται, φιλεί με

Π’ έχτ’σεν εσέν ο Θεόν,
μη τρως την καρδά̤ν τ’ εμόν
Ο ουρανόν είσαι κι η γη,
είσαι ήλεν κι η βρεχ̌ή
Είσαι ήλεν κι η βρεχ̌ή,
ο ουρανόν είσαι κι η γη
Είσαι ήλεν κι η βρεχ̌ή,
να νεβράχουμες μαζί

Η μάνα π’ έχτ’σεν εσέν
για τ’ εμέν εποίκε σε -ν
Ας σα μὲσα ας κρατώ σε,
ας σπίγγω, σπίγγω, φιλώ σε
Ας σπίγγω, σπίγγω, φιλώ σε,
ας σα μὲσα ας κρατώ σε,
Ας σπίγγω, σπίγγω, φιλώ σε,
κορίτσ’, πώς θα παλαλώντς με!