Τρυγόνα

Γίνον πουλίν και πέταξον,
άνοιξον τα φτερόπα σ’
Κόνεψον σ’ εγκαλιόπο μου,
τρώγω, πουλί μ’, τα ψ̌όπα σ’

Τρυγόνα μ’, έλα, έλα
Τρυγόνα μ’, έλα, έλα
Εκόνεψεν σ’ εγκαλιόπο μ’
τ’ εμόν η περιστέρα

Τη καρδι͜άς τα παράπονα
καν’νάν ’κ’ έχω να λέγω
Άμον πουλόπον πέταξον
τα κάλλα̤ σ’ να λελεύω

Τρυγόνα μ’, έλα, έλα
Τρυγόνα μ’, έλα, έλα
Εκόνεψεν σ’ εγκαλιόπο μ’
τ’ εμόν η περιστέρα

Εσύ ’σαι τ’ εμόν η σεβντά,
είσαι τ’ εμόν τ’ αρνόπον
Τρυγόνα μ’, έλα τρυγόντσον,
ρούξον ξαν σ’ εγκαλιόπο μ’

Τρυγόνα μ’, έλα, έλα
Τρυγόνα μ’, έλα, έλα
Εκόνεψεν σ’ εγκαλιόπο μ’
τ’ εμόν η περιστέρα