Οι Πόντιοι

Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
Πόντο, είσ’ η πατρίδα μ’
Αητοί τη Μαυροθάλασσας,
τ’ Ευκλείδη και τ’ Ακρίτα

Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
Θεέ μ’, να είν’ αιώνιοι
Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
αρχαϊκοί απόγονοι

Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
σην Κιβωτό του Νώε
Θέλημαν έτονε Θεού
να ζουν δύσκολα χρόνα̤

Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
Θεέ μ’, να είν’ αιώνιοι
Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
αρχαϊκοί απόγονοι

Του Πόντου τ’ αετόπουλα,
τ’ Ευκλείδη παλληκάρα̤
Με τη Σαββέλη το τοξάρ’
εξέβανε σ’ ορμάνα̤

Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
Θεέ μ’, να είν’ αιώνιοι
Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
αρχαϊκοί απόγονοι

Αέτσ’ εχπάσταν κι έφυγαν
οι Πόντιοι ας σον Πόντον
(Κι) έναν Ελλάδαν κι άλλο εκεί
εχάθεν κι όχι μόνον

Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
Θεέ μ’, να είν’ αιώνιοι
Οι Πόντιοι, οι Πόντιοι,
αρχαϊκοί απόγονοι