Άτσ̌απα θα επορώ

Άτσ̌απα θα επορώ
ν’ ανασπάλω σε -ν- εγώ;
Κάστρον τη καρδίας ι-μ’,
χωρίς εσέν πώς θα ζω;

♫

Άτσ̌απα θα επορώ
ν’ ανασπάλω σε -ν- εγώ;
Κάστρον τη καρδίας ι-μ’,
χωρίς εσέν πώς θα ζω;

’Ίνουμαι -ν- εγώ γουρπάν’,
ζωή μ’ είσαι κι η χαρά μ’
Για τ’ εκείνεν τραγωδώ,
γιάμ’ έν’ κρίμαν ντ’ αγαπώ;

Έλα, μωρόπο μ’, οπίσ’,
γιάμ’ ’κι αγαπώ σε θαρρείς;
Ας σ’ έφυες ’ς ση ζωή μ’
ντ’ αγαπώ σε έντον πελίν
Έλα, μωρόπο μ’, οπίσ’,
αγαπώ σε, μ’ εθαρρείς
Ας σ’ έφυες ση ζωή μ’
ντ’ αγαπώ σε έντον πελίν

’Ίνουμαι -ν- εγώ γουρπάν’,
ζωή μ’ είσαι κι η χαρά μ’
Για τ’ εκείνεν τραγωδώ,
γιάμ’ έν’ κρίμαν ντ’ αγαπώ;

Ακόμαν τ’ εμόν είσαι,
τσ̌αχάλ’κον μωρόν είσαι
Χ̌ι͜όνα̤ και νερά ας ’ίν’νταν,
κλώστ’ οπίσ’, λελεύω σε!

’Ίνουμαι -ν- εγώ γουρπάν’,
ζωή μ’ είσαι κι η χαρά μ’
Για τ’ εκείνεν τραγωδώ,
γιάμ’ έν’ κρίμαν ντ’ αγαπώ;