Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η κόρ’ εξέβεν σον παρχάρ’ [Εχ! πουλί μ’, πουλί μ’] να ’ίνεται ρομάνα [Έλα, έλα λέγω σε] και για τ’ ατέν θα γίνουμαι [Εχ! πουλί μ’, πουλί μ’] και κυνηγός σ’ ορμάνια [Έλα, έλα λέγω σε/Κατί, κατί λες τιδέν;] ♫ Και ντ’ έπαθες χαμόμηλον και στέκεις μαρεμένον; [γιαρ] Γιάμ’ η ρίζα σ’ εδίψασεν; Γιάμ’ ο καρπός ελλάεν; [γιαρ] Νέ η ρίζα μ’ εδίψασεν, νέ ο καρπό μ’ ελλάεν [γιαρ] Έναν παιδίν κι έναν κορίτσ’ ση ρίζα μ’ εφιλέθαν [γιαρ] Κι ατώρα εχωρίγανε, γιάμ’ έχω εγώ το κρίμαν; [γιαρ]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατέν | αυτήν | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γίνουμαι | γίνομαι | ||
| ελλάεν | άλλαξε | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| εφιλέθαν | φιλήθηκαν | ||
| εχωρίγανε | χώρισαν, χωρίστηκαν | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| κατί | γιατί δεν | ||
| μαρεμένον | μαραμένο | ||
| νέ | ούτε | ne | |
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ρομάνα | παρχαρομάνα, γυναίκα επιφορτισμένη με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| τιδέν | τίποτα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατέν | αυτήν | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γίνουμαι | γίνομαι | ||
| ελλάεν | άλλαξε | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| εφιλέθαν | φιλήθηκαν | ||
| εχωρίγανε | χώρισαν, χωρίστηκαν | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| κατί | γιατί δεν | ||
| μαρεμένον | μαραμένο | ||
| νέ | ούτε | ne | |
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ρομάνα | παρχαρομάνα, γυναίκα επιφορτισμένη με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| τιδέν | τίποτα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 