Τ’ ατάσ̌ι μ’ παίζ’ την κεμεντζ̌εν

Κάτ’ έπαθα, τρυγονίτσα μ’,
κρύον επέρα, βέχω
Τ’ ατάσ̌ι μ’ παίζ’ την κεμεντζ̌έν
κι εγώ το κέρδος θ’ έχω
[Ντό, ντό, ντό, κι αμ’ ντό;]
κι εγώ το κέρδος θ’ έχω

Έλα, είπα σε, πού θα πας;
Ταράεσαι ση δείσα
Αβούτα τα ξερόχ̌ερα μ’
απέσ’ σην ψ̌η σ’ να ’κείσαν
[Ντό, ντό, ντό, κι αμ’ ντό;]
απέσ’ σην ψ̌η σ’ να ’κείσαν

Α’έρ’ ι-μ’ και αλήγορε μ’
θα τάζω σε -ν- κερία
Τ’ αρνόπο μ’ έν’ σην ξενιτει͜ά,
ατό εσύ -ν- ωρία
[Ντό, ντό, ντό, κι αμ’ ντό;]
ατό εσύ -ν- ωρία