Στιχουργοί: Γιώτης Γαβριηλίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Πουλία άλλο ’κι κελαηδούν, ’κι κάθουν σα κλαδία Παιδία -ν- άλλο ’κ’ έκ’σαμε τη Γώγονος λαλία Ατόσα χρόνι͜α εδέβανε, χωρίς τον Πατριάρχη Η λαλι͜ά τ’ και το παίξιμον εδέβαν και τον Σταύρη Τα μελωδίας ντ’ εβγάλλ’νεν, Γώγο, το κεμεντζ̌όπο σ’ Τα πόνι͜α ’παίρ’νεν ας σ’ ανθρώπ’ς, ’τραγώδ’νες με το ψ̌όπο σ’ Τη σκοτίαν εποίν’νες φως, Γώγο, συ με τα τοξαρέας Η λαλι͜ά σ’ και η κεμεντζ̌έ σ’ μέλ’ έσαν σα παρέας Γεια σου αθάνατε Πατριάρχη! Εσύ έσ’νε κυρού παιδίν, ’γεννέθες να παί͜εις λύραν Μετ’ εσέναν κουρφεύκουμες, θυμούμες την πατρίδαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανθρώπ’ς | ανθρώπους | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ’γεννέθες | (εγεννέθες) γεννήθηκες | ||
| εβγάλλ’νεν | έβγαζε | ||
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εδέβανε | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| έκ’σαμε | ακούσαμε | ||
| εποίν’νες | έκανες, έφτιαχνες | ποιέω-ῶ | |
| έσαν | ήταν | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| θυμούμες | θυμόμαστε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθουν | κάθονται | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουρφεύκουμες | παινευόμαστε, περηφανευόμαστε | ||
| κυρού | πατέρα | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλι͜ά | λαλιά, φωνή | ||
| μέλ’ | μέλι | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| παί͜εις | παίζεις | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| ’παίρ’νεν | (επαίρ’νεν) έπαιρνε | ||
| παρέας | (γεν. ενικ.) παρέας, (ον./αιτ. πληθ.) παρέες | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τοξαρέας | δοξαριές | ||
| ’τραγώδ’νες | (ετραγώδ’νες) τραγουδούσες | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανθρώπ’ς | ανθρώπους | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ’γεννέθες | (εγεννέθες) γεννήθηκες | ||
| εβγάλλ’νεν | έβγαζε | ||
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εδέβανε | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| έκ’σαμε | ακούσαμε | ||
| εποίν’νες | έκανες, έφτιαχνες | ποιέω-ῶ | |
| έσαν | ήταν | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| θυμούμες | θυμόμαστε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθουν | κάθονται | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουρφεύκουμες | παινευόμαστε, περηφανευόμαστε | ||
| κυρού | πατέρα | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλι͜ά | λαλιά, φωνή | ||
| μέλ’ | μέλι | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| παί͜εις | παίζεις | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| ’παίρ’νεν | (επαίρ’νεν) έπαιρνε | ||
| παρέας | (γεν. ενικ.) παρέας, (ον./αιτ. πληθ.) παρέες | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τοξαρέας | δοξαριές | ||
| ’τραγώδ’νες | (ετραγώδ’νες) τραγουδούσες | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 