Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ας τρώγομε κι ας πίνομε εμείς ας τραγωδούμε Σον κόσμον έν’ και θάνατος εμείς πάντα ’κι ζούμε Αούτο ο κόσμον ψεύτικον, ντ’ ευτάμε απομέν’ μας Από καρσ̌ί -ν- ο θάνατον κάθεται κι αναμέν’ μας Ανάθεμα, ανάθεμα εγώ αΐκον ζήση! Καλλίον με τα χ̌ερόπα σ’ άνοιξον το ταφί σ’ -ι Αούτο ο κόσμον ψεύτικον, πουλί μ’, ανάθεμα ’το Πάντα με πίκρας και καημούς και τέρτι͜α πώς έν’ γομάτον!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| αούτο | αυτό/ή | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| γομάτον | γεμάτο/η | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| ζήση | η ζωή, ο τρόπος ζωής, ο βίος του ανθρώπου | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| καρσ̌ί | απέναντι, αντικρυστά | karşı | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| πίκρας | πίκρες | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| ταφί | τάφο | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| τραγωδούμε | τραγουδάμε | ||
| τρώγομε | τρώμε | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| αούτο | αυτό/ή | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| γομάτον | γεμάτο/η | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| ζήση | η ζωή, ο τρόπος ζωής, ο βίος του ανθρώπου | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| καρσ̌ί | απέναντι, αντικρυστά | karşı | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| πίκρας | πίκρες | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| ταφί | τάφο | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| τραγωδούμε | τραγουδάμε | ||
| τρώγομε | τρώμε | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 