Τη Τρίχας το γεφύρι

Σην γέφυραν, σην γέφυραν,
[Έλα Δάφνε μ’, ποταμέ!]
ση Τρίχας το γεφύριν
[Έι! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Χ̌ίλι͜οι μαστόροι έχτιζαν
[Έλα Δάφνε μ’, ποταμέ!]
και μύριοι μαθητάδες
[Έι! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Όλεν τη μέραν έχτιζαν,
[Έλα Δάφνε μ’, ποταμέ!]
τη νύχταν εχαλάουτον
[Έι! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Ντό δί’ς με, πρωτομάστορα
[Έλα Δάφνε μ’, ποταμέ!]
και στένω το γεφύρι σ’;
[Έι! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Αν δίγω σε τον κύρη μου
[Κόρ’, ανάμ’νον! Κόρ’, ανάμ’νον!]
άλλο κύρην πα ’κ’ έχω
[Κόρ’, έπαρ’ ύπνον κι ας πάμε!]

Αν δίγω σε την μάνα μου
[Κόρ’, ανάμ’νον! Κόρ’, ανάμ’νον!]
άλλο μανίτσα ’κ’ έχω
[Κόρ’, έπαρ’ ύπνον κι ας πάμε!]

Αν δίγω σε την κάλη μου
[Κόρ’ ανάμ’νον, κόρ’ ανάμ’νον!]
καλύτερον ευρήκω
[Κόρ’, έπαρ’ ύπνον κι ας πάμε!]