.
.
Τη μάνα μ’ ανασπάλλομε

Το ρολόι και τη ζωής

Το ρολόι και τη ζωής
fullscreen
Άμον το ρολόι ντο πάει
και ’κι κλώσ̌κεται -ν- οπίσ’
Τα χρόνα̤ φεύ’νε, ατά
τελέν’νε και τη ζωή σ’

Το ρολόι και τη ζωής
μέρα, νύχτα ντο γυρίζ’
Γεννίουμες και γερούμ’,
τιδέν εμείς ’κ’ εγροικούμ’

Τη ζωής και το ρολόι
λίγο-λίγο -ν- εμάς τρώει
Σα καρδίας ανοί’ γεράν
κι η ζωή αέτσ’ περάν’

Το ρολόι και τη ζωής
μέρα, νύχτα ντο γυρίζ’
Γεννίουμες και γερούμ’,
τιδέν εμείς ’κ’ εγροικούμ’

Έναν όραμαν τρανόν
η ζωή τ’ εμέτερον
Όντες ’γνεφί͜εις τελειών’,
την ψ̌η σ’ θα παίρ’ ο Θεόν

Το ρολόι και τη ζωής
μέρα, νύχτα ντο γυρίζ’
Γεννίουμες και γερούμ’,
τιδέν εμείς ’κ’ εγροικούμ’
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αέτσ’έτσι
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανοί’ανοίγει
ατάαυτά
γεννίουμεςγεννιόμαστε
γεράνπληγή, τραύμα yara
γερούμ’γερνάμε
’γνεφί͜ειςξυπνάς
εγροικούμ’καταλαβαίνουμε
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεταιγυρίζει, επιστρέφει
όντεςόταν
οπίσ’πίσω
όραμανόνειρο
παίρ’παίρνω/ει
περάν’περνάω/ει
τελέν’νε(μεταβ.) τελειώνουν κτ
τιδέντίποτα
φεύ’νεφεύγουν
χρόνα̤χρόνια
ψ̌ηψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αέτσ’έτσι
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανοί’ανοίγει
ατάαυτά
γεννίουμεςγεννιόμαστε
γεράνπληγή, τραύμα yara
γερούμ’γερνάμε
’γνεφί͜ειςξυπνάς
εγροικούμ’καταλαβαίνουμε
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεταιγυρίζει, επιστρέφει
όντεςόταν
οπίσ’πίσω
όραμανόνειρο
παίρ’παίρνω/ει
περάν’περνάω/ει
τελέν’νε(μεταβ.) τελειώνουν κτ
τιδέντίποτα
φεύ’νεφεύγουν
χρόνα̤χρόνια
ψ̌ηψυχή
Το ρολόι και τη ζωής

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost