Αμάν, αμάν κόρ’

Θεία μ’, η περιστέρα σου [Ν’ αηλί εμέν!]
ατέ η μυροφόρα [Ποδεδίζ’ ατεν!]
Σο πανοΰρ’ μη στείλτς ατεν, [Ν’ αηλί εμέν!]
ζελεύ’ ατεν η χώρα [Ντό να ’ίνουμαι;]

Αμάν, αμάν, κόρ’, [ψ̌ήκα μ’]
απάν’ ι-σ’ εχώρ’
Κόρ’, θα παίρω σε -ν- οφέτος
και το μοθοπώρ’

Τ’ οσπίτι σ’ ετριύλιζα [Ν’ αηλί εμέν!]
και σην αύλι͜α σ’ εκάτσα [Ντό να ’ίνουμαι;]
Εσύ την πόρτα σ’ ’κ’ ένοιξες [Λελεύω σε!]
και με τα δάκρυ͜α εχπάστα [Ντό να ’ίνουμαι;]

Αμάν, αμάν, κόρ’, [ψ̌ήκα μ’]
απάν’ ι-σ’ εχώρ’
Άμε κι έλα σ’ οσπιτόπο σ’,
τα τσ̌αρούχ̌ι͜α σ’/τη ρουμπάσ̌κα σ’ φόρ’

Τ’ οσπίτι σ’ ετριύλιζα [Ν’ αηλί εμέν!]
κι εκράτ’να ας σα κεράνια [Ντό να ’ίνουμαι;]
Εσύ την πόρταν ’κ’ ένοιγες [Ν’ αηλί εμέν!]
κι έτρωγα τα ποράνια [Ντό να ’ίνουμαι;]

Αμάν, αμάν, κόρ’, [ψ̌ήκα μ’]
απάν’ ι-σ’ κάτ’ φόρ’
Σ’ οσπιτόπο σ’ άμε κι έλα
τα ναλία σ’/τη ρουμπάσ̌κα σ’  φόρ’